SAYFALAR |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
BİR ZAMANLAR
Bazen dertler alemi
Alıyor beni benden.
Bazen göç ediyorum,
Vatanıma yad elden.
Bir kâğıt alıyorum,
Elime bir de kalem.
Ben yazmak istemesem,
‘Yaz yaz!’ diyor sülalem.
Yaz şu yeni nesile,
Tanısın ecdadını.
Yavuzları okusun,
Duysun Fatih adını.
Yine öğret şu nesil,
Uyumasın ayakta.
Şerefimiz şanımız,
Kanımız var bayrakta.
Mahzun gözlerindeki
Keder yaşlarını sil.
Olma öyle gariban,
Olma öyle sersefil.
Bir zamanlar Devranın,
Ümidi bizde idi.
Dünya bir han misali,
Kilidi bizde idi.
Niçin Şimdi darılıp,
Sıkıştık bir köşeye?
Sanki suyu doldurup,
Kapatmışlar şişeye.
Ecdadın gemileri,
Yürütürdü karadan.
Ne de çabuk unuttun,
Kaç yıl geçti aradan?
Kemik yığını oldun,
Bulut bulut kül gibi.
Bozulmuş sedaların,
Dut yemiş bülbül gibi.
Ellerini koynuna
Gizledin asi evlat!
Minareler çökünce,
Uyanırsın hala yat!
O zaman kızmayasın,
İman elden giderse!
Bir de ecdadın kalkıp,
Sana’’ …evlat. ‘’ derse!
Çil çil gök kubbeleri
Dizerdi Mimar Sinan.
Zulmün her kalesine,
Bayrak dikerdi atan!
Korku bilmez, atını
Sürerdi deryalara.
Köle etti nefsimiz,
Benzemedik onlara.
Şimdi aşk dediğimiz,
Ateşle pişiyoruz.
Biri Falan Bey(!) desin,
Şiştik mi şişiyoruz.
Dedemiz haksızlığı,
Duysa cihad ederdi.
Dedemin torunları,
Bu uğurda can verdi.
Şimdi zulmün çanları ,
Avaz avaz ötüyor!
Ecdadın ocağında,
Kara duman tütüyor!
O altı yüz yıl çarkını,
Tersine döndürmüşüz!
İman meşalesine,
Üflemiş söndürmüşüz.
Ağlatıyor ecdadı,
Nakış nakış dört mezar!
Onları biz susturduk,
Bizde vicdan ne gezer?
Ey Atam! Ey Ecdadım!
Yaz diyorsun bana yaz!
Bir gün kalkıp yüzüme,
Tükürürsen bile az!
Tükürsen de haya yok,
Artık utanmıyoruz!
Öyle uyuttular ki,
Daldık uyanmıyoruz!
Yetim yavrular gibi,
Mekanımız köşeler!
Türkümüz caz müziği,
Mehterse tenekeler!
Yine bir gün doğacak,
Dağılacak bulutlar!
Varsa o cevher bizde,
Kırılmasın umutlar!..
Sanma böyle kalacak.
Yeniden doğacağız.
Yeniden fışkıracak.
Daha gür yağacağız…
Cevat AKGÜN
ERZURUM / 1985
|
|
|
|
|
|
|
Bugün 16 ziyaretçi (16 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|